توضیحات

تاریخچه‌ی ورزش موی تای

تاریخچه موی تای را می‌توان حداقل در قرن شانزدهم به عنوان یک هنر رزمی در زمان صلح که توسط سربازان پادشاه نارسوان انجام می‌شد دنبال کرد.

موی بوران و بنابراین موی تای، درابتدا با نام‌های عمومی‌تری مانند toi muay یا به سادگی muy نامیده می‌شد؛ موی علاوه بر اینکه یک تکنیک جنگی عملی برای استفاده در جنگ واقعی بود به ورزشی تبدیل شد که در آن حریفان در مقابل تماشاچیانی که برای تماشای سرگرمی می‌رفتند می‌جنگیدند.

مسابقات موی به تدریج به بخشی جدایی ناپذیر از جشنواره‌ها و جشن‌های محلی به ویژه جشن‌هایی که در معابد برگزار می‌شد، تبدیل شدند؛ در نهایت مبارزانی که قبلاً مشت برهنه بودند شروع به بستن طناب کنفی دور دست و ساعد خود کردند.

دستیابی پادشاه چولالانگکورن (راما پنجم) به تاج و تخت در سال 1868، نه تنها برای موی بلکه برای کل کشور تایلند عصر طلایی را آغاز کرد؛ موی در طول سلطنت راما پنجم به عنوان نتیجه مستقیم علاقه شخصی پادشاه به این ورزش پیشرفت زیادی کرد، کشور در آرامش بود و موی به عنوان وسیله‌ای برای ورزش بدنی، دفاع شخصی، حمله، تفریح ​​و پیشرفت شخصی عمل می‌کرد.

موی‌تای در دهه 1980 و 1990 در اوج محبوبیت خود بود، جنگجویان برتر کیف‌هایی به ارزش 200000 بات جایزه میگرفتند و ورزشگاه‌هایی که قمار در آن قانونی بود دروازه‌های بزرگ و درآمدهای زیادی از تبلیغات را به دست می‌آوردند.

در سال 2014، موی تای در انجمن بین المللی بازی‌های جهانی (IWGA) قرار گرفت و در برنامه رسمی بازی‌های جهانی 2017 در لهستان حضور داشت.

آداب موی تای

تکنیک‌های رسمی موی تای به دو گروه تقسیم می‌شدند؛ اما اکنون به‌دلیل ترکیب موی‌تای سنتی با حرکات رزمی مدرن، تعداد آ‌نها افزایش یافت : مشت زدن (چوک)، آرنج (سوک)، لگد زدن (Te)، زانو (Ti Khao) و ضربه پا (Thip).

مبارزات موی تای در رینگی به بزرگی 7*7 متر و 5.2*5.2 متر برگزار می‌شوند.

لباس ورزشکاران

در مسابقات موی تای بایستی از دستکش‌های استانداردی  که مورد تایید کمیته رسمی مسابقات  است استفاده نمود.

تای بوکسورها باید شورت مخصوص موی تای را بپوشند و از بازوبند تمیز استفاده نمایند وهمچنین بستن هدبند (مون گون) قبل از شروع مسابقه برای حرکات رام موی الزامی است.

برای حفاظت از زانو و آسیب دیدگی آن از زانو‌بند استفاده نمایند.

شرکت کنندگان باید از کاپ ومحافظ بیضه وهمچنین لثه پلاستیکی استاندارد استفاده نمایند.

موی‌تای کارها باید از کلاه ایمنی مناسب و استاندارد استفاده کنند.

در مسابقات آماتور موی‌تای استفاده از حفاظ و ضربه‌گیر آرنج اجباری می‌باشد.

مسابقات در 14 وزن مختلف برگزار می‌شود.

مبارزانی که در مسابقات حرفه‌ای رقابت می‌کنند باید بیش از ۱۵ سال سن داشته باشند.

بیشتر مبارزات تای از 3 راند 3 دقیقه‌ای تشکیل شده‌اند و در بین هر راند 1 دقیقه زمان استراحت تعیین شده است.

انجام حرکات سنتی وای کرو (wai kru) که زمان اجرای آن  قبل از شروع  مسابقه است اجباری بوده وبیشتر از سه دقیقه نباید طول بکشد و بوکسرها باید در طول آن سربند یا مونگ کون به سر داشته باشند.

این مراسم شامل رقص تشریفاتی همراه با موزیکی که توسط یک درام تام تام جاوانیز، اوبوی جاوانیز و یک جفت سنج کوچک نواخته می‌شود، برگزار می‌گردد.

حرکات بدون امتیاز به شرح ذیل است:

  1. مبارزه‌ای که هرنوع سیستم ورزشی را لغو نماید.
  2. وارد کردن ضربه مشت به بازو یا پای حریف.
  3. عدم بکارگیری نیروی بدن هنگام اجرای ضربه.

امتیازی که به حرکات تعلق می‌گیرد:

  1. مشت مستقیم به صورت همراه با ضربه کافی، امتیاز دارد.
  2. اصابت ضربه زانو از طرفین امتیاز دارد، اما ضربه مستقیم زانو همراه با کشیدن سر حریف امتیاز کامل وبیشتری دارد.
  3. ضربه‌ای که با دفاع روبرو می‌شود اما آنچنان از قدرت کافی برخوردار بوده که حریف را به شدت از جای خود حرکت دهد امتیاز دارد.
  4. هرنوع ضربه‌ای که از سوی حریف مقابل دفاع شود، امتیاز ندارد.
  5. زمین زدن حریف یا افتادنش بر روی زمین امتیاز مخصوص و اضافی ندارد.

خطاها:

اگر مبارزی از دستورات داور اطاعت نکند، قوانین مبارزه را رعایت نکند، اعمال او درخور یک ورزشکار بااخلاق نباشد و یا اگر مرتکب خطا شود، داور حق دارد اخطار یا تذکر به او بدهد.

هر مبارزی با اخطار سوم، حکم به عدم صلاحیت وی داده می‌شود وبازنده اعلام می‌شود.

جریمه رفتار ناشایست و نقض قوانین از سوی کوچ یا دستیار وی، از امتیاز مبارز کسر می‌شود.

مبارز زمانی به عنوان برنده اعلام می‌شود که:

  • حریف خود را ناک اوت کند.
  • داور وسط مبارزه را به دلیل عدم توانایی حریف برای ادامه بازی متوقف کند.
  • بازی روال خود را ادامه دهد تا در پایان شمارش امتیاز‌ها انجام شده و یکی از مبارز‌ها به عنوان برنده اعلام شود.
  • اگر امتیاز‌ها کاملاً برابر باشند، مسابقه به قرعه کشی خواهد افتاد.

قوانین موی تای؛ دوازده قانون مقدس موی تای

  1. به جای انتقاد از جامعه برای کمک به جامعه به پا خیزید.
  2. مؤدب، متواضع وفروتن باشید.
  3. در مورد تمرینات خود در این ورزش خودستایی نکنید.
  4. میهن دوست باشید واز کشورتان با احترام صحبت کنید.
  5. با دیگران و خودتان صادق باشید.
  6. در اجرای تمرینات سخت کوش باشید و در حرفه خود، از کار حتی کارهای سخت روگردان نباشید وهمیشه آرامش خود را حفظ کنید.
  7. در افکار وعقاید خود مثبت وسازنده باشید.
  8. در قضاوت تیز نظر باشید واصول اخلاقی را رعایت کنید.
  9. خوش قولی، احترام و یکرنگی را نسبت به سایر ورزشکاران، همکاران ودوستان رعایت کنید.
  10. سعی کنید منظم و صحیح العمل باشید وبیمارگونه دررویای موفقیت فرونروید.
  11. به قوانین احترام بگذارید.
  12. درحین مسابقه از برتری به حریف به طرز ناجوانمردانه استفاده نکنید.

رتبه بندی

در سبک وزن مردان رنات سلیمانوو از روسیه در رتبه اول قرار گرفته و در سنگین وزن مردان نیز ایوان پترنکو از روسیه رتبه اول رنکینگ فدراسیون جهانی موی‌تای را داراست

در سبک وزن بانوان سمروثای سیریپاثوم از تایلند و در سنگین وزن نیز هلنا جوریسیک از کرواسی مقام اول را کسب کرده‌اند.

ویژگی ورزشکاران

از لحاظ جسمانی مهم‌ترین فاکتورها برای یک ورزشکار رزمی کار در رشته موی‌تای شامل: قدرت انفجاری، هماهنگی بین اندام ها، سرعت، زمان عکس العمل و چابکی است.

از لحاظ روانی نیز فاکتورهای علاقه و میل به پیشرفت، خلاقیت، هوش تکنیکی، اعتماد به نفس، تعهد و تمرکز برای این رشته مورد نیازند.

قهرمانان

سامارت پایاکارون

بسیاری او را بهترین مبارز موی تای در تمام دوران می‌دانند و چهار بار قهرمان ورزشگاه لومپین شده، همچنین قهرمان WBC جهان می‌باشد و در کل از 150 مبارزه تنها 20 مبارزه را باخته و در بیش از 30 مبارزه حریف را ناک اوت کرده است.

سانچای

او صاحب بیشترین برد و قهرمانی در مبارزه تایلندی است، علاوه‌بر آن قهرمانی مبارزه ققنوس، تویوتا ماراتن، رزمندگان موی تای و چندین مسابقه معتبر را کسب کرده است.

ممکن است شما علاقه مند باشید به