تمامی حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه فرهنگی ورزشی سلامتی پارسیان می‌باشد
- نشان کردن
- اشتراک گذاری
- گزارش
- prev
- next
توضیحات
تاریخچه رزم‌آوران
ورزش رزم‌آوران در ایران توسط استاد مجید رجایی در سال ۱۳۵۸ پایه‌گذاری شد و در سال ۱۳۶۲ سازمان تربیت‌بدنی جمهوری اسلامی ایران این ورزش را به رسمیت شناخت و ضمن تصویب اساسنامه آن در جایگاه تشکیلاتی یک فدراسیون، آقای محمدعلی نژاد به‌عنوان رئیس و آقای مجید رجایی به‌عنوان مسئول فنی و دبیر این تشکیلات رسمی منصوب گردیدند. در سال ۱۳۶۴ با تغییرات سازمانی به وجود آمده در سازمان تربیت‌بدنی علاوه بر مسئولیت فنی، ریاست تشکیلات اداری رزم‌آوران نیز بر عهده استاد رجایی قرار گرفت.
آداب رزم‌آوران
رزم‌آوران نام یک ورزش رزمی ایرانی است که در آن مجموعه فنون و مهارت‌های لازم برای نبرد به هر رزم‌آور آموزش داده می‌شود. این فنون مجموعه‌ای از دفاع‌ها، ضربات دست‌وپا هستند که بدون گرفتن حریف انجام می‌شود؛ همچنین در این ورزش درگیری از نزدیک وجود دارد که با گرفتن بدن یا لباس حریف اجرای فن با کشش، پرتاب، قفل و بست مفاصل صورت می‌گیرد.
در ورزش رزم‌آوران آموزش استفاده کاربردی انواع سلاح‌های سرد، آموزش‌های دفاع شخصی، عبور سریع از موانع با افت خیزها و حرکات آکروباتیک از جمله بخش‌های دیگر ورزش رزم‌آوران است که در مراحل مختلف آموزش داده می‌شوند.
لباس رزم‌آوران
لباس رزم‌آوران به رنگ سفید و کمربند آن بسته به سطح ورزشکار سفید، زرد، سبز، آبی، بنفش، قرمز، قهوه‌ای و مشکی است. همه رزم‌آوران ابتدا کمربند به رنگ سفید دارند و پس از طی هر مرحله رنگ کمربند آنها تغییر می‌کند؛ همچنین برای لباس مربیان در کنار یقه و کناره‌های شلوار نوار مشکی به‌کاررفته است. هر رزم‌آوری که بتواند کمربند مشکی را دریافت کند می‌تواند با شرکت در دوره‌های مربیگری و موفقیت در امتحانات مربوطه مدرک مربیگری خود را دریافت کند.
قوانین رزم‌آوران
مسابقات مبارزه رزم‌آوران در سه دور دودقیقه‌ای بر روی سکوی مربع‌شکل به نام محراب به ارتفاع نیم متر از زمین و به ابعاد ۸ متر که از فومی به قطر دو سانتیمتر پوشیده شده برگزار می‌شود؛ بین هر نیمه مسابقه یک دقیقه استراحت وجود دارد. این مسابقات در ده وزن و با جدول تک حذفی اصلاحی که ویژه سبک رزم‌آوران است برگزار می‌شود؛ در مبارزات رزم‌آوران تنها ضرباتی داری امتیاز هستند که بتوانند یا حریف را به زمین انداخته و یا بر اثر شدت آن حریف حتی برای چند ثانیه هم که شده به تشخیص داور قادر به ادامه مسابقه نباشد؛ در غیر این صورت اگر حتی ضربه سنگینی به سر حریف اصابت کند دارای امتیاز نخواهد بود. در مسابقات پی‌کوب مبارزین اجازه نخواهند داشت که با ضربات دست به حریف خود ضربه وارد نمایند؛ همچنین می‌توانید با پابه‌پای حریف درحالی‌که روی زمین قرار دارد ضربه بزنند و همچنین گرفتن حریف و یا هل‌دادن او مجاز نیست، اما در مسابقات بالکوب ضربه‌زدن به سر حریف نیز با استفاده از دستکش بوکس مجاز است و در مسابقات تام کوب، مبارزات سنگین‌تر شده و حتی کشش و پرتاب حریف نیز مجاز خواهد بود.
به‌طورکلی آموزش‌ها در این ورزش شامل 7 خان و 10 گام است. در هر مرحله رزم‌آور علاوه بر تمرینات قدرتی، سرعتی، استقامتی، چالاکی، انعطاف‌پذیری، تمرین‌هایی را که شامل ترکیباتی از تکنیک‌های کاربردی نبرد است را آموزش می‌دهند.
هفت‌خان تربیت رزم‌آوران که بدون عبور از آنها نمی‌توان بر وادی معرفت گام نهاد و به همراه تمرینات بدنی در هر خان بر آن تأکید می‌گردد عبارت‌اند از :
خان اول تسلیم: یعنی سر فرودآوردن در برابر حقیقت و کشف خود، ورای جسم و نفس سرکشی که باید مهار گردد و کسب تشنگی برای تربیت
خان دوم پالایش: یعنی دورریختن همه تعلقات پست و زمینه‌سازی برای تربیت با نظافت ظاهر، باطن، نظم‌وانظباط، برنامه و برقراری آرامش
خان سوم کنترل شکم: در این مرحله علاوه بر آموزش تغذیه صحیح بر پرهیز از شکم‌چرانی و عادت بر روزه‌داری، بر پاک بودن غذا و کسب روزی حلال تأکید می‌گردد.
خان چهارم کنترل زبان: در این مرحله علاوه بر ترک گناهانی چون دروغ، غیبت، تهمت، تملق، طعن و... شیوه‌هایی از روزه زبان بر رعایت ادب در کلام و فن بیان و اظهار حق تأکید می‌گردد.
خان پنجم کنترل گوش: در این مرحله مهارت‌های شنیداری در پی پرهیز از گوش سپردن به کلمات موردتوجه قرار می‌گیرد تا شرایط رسیدن صدای هستی به گوش انسان فراهم آید.
خان ششم کنترل چشم: در این مرحله باید از پیروی چشم بپرهیزیم تا نگاه‌کردن را بیاموزیم و بهای بینائی را دریابیم.
خان هفتم کنترل ذهن: اگر از شش خان قبل موفق عبور کرده باشیم در این مرحله امکان خروج از دنیای وهم به دنیای ظهور و حضور با ذکر فراهم می‌گردد و بیداری از خواب قبل از فرارسیدن مرگ میسر می‌شود.
پس از عبور از هفت‌خان، آغاز راه است راهی که با کنار رفتن اوهام برای رزم‌آور تشنه کمال گشوده گردیده و باید در آن گام بردارد. این گام‌ها عبارت‌اند از :
گام اول : شناخت (تفکر، طلب، تصمیم و نیت)
گام دوم : توبه ( عزم برای ترک گناه، ترک دوری از خدا)
گام سوم : خوف‌ورجا
گام چهارم : تقوی ( زهد، تقوی، ورع)
گام پنجم : عشق ( شوق)
گام ششم : رضا
گام هفتم : توکل
گام هشتم : لقاء ( فنا)
گام نهم : انذار و ارشاد
گام دهم : اصلاح
انواع مسابقات رزم‌آوران
- پی‌کوب
- بالکوب
- تام کوب
ویژگی ورزش رزم‌آوران
در ورزش رزم‌آوران تلاش می‌گردد که فنون به ساده‌ترین و در کوتاه‌ترین زمان ممکن به علاقه‌مندان آموزش داده شود. همچنین در این ورزش برای نام‌گذاری تمام فنون از اسماء و تعاریف فارسی استفاده شده است.
نظم‌وانظباط در کلاس‌های رزم‌آوران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ کلیه رزم‌آوران موظف‌اند که در کلاس‌ها از لباس و کمربند مخصوص خود که مرحله آن را طی نموده‌اند استفاده نمایند و به رده‌های بالاتر از خود احترام بگذارند این امر در صف‌بندی کلاس‌ها نیز به‌دقت مراعات می‌شود و بالاترین درجه کلاس در صف جلو و سمت راست قرار می‌گیرد و سایر درجات به ترتیب از همان نقطه سمت چپ او می‌ایستند، ایستادن به حالت آماده در رزم‌آوران قیام نام دارد، برای ادای احترام و ورود به کلاس از کلمه درود استفاده می‌شود و با ورود استاد به کلاس تمامی رزم‌آوران با فرمان ارشد کلاس رو به استاد حالت قیام می‌ایستند و به او درود می‌گویند و استاد نیز متقابلاً به رزم‌آوران درود می‌فرستد، در پایان کلاس و برای خروج، از کلمه بدرود استفاده می‌شود. ورود یا خروج از کلاس و انجام هرگونه عملی خارج از روال جاری در محیط آموزشی رزم‌آوران تنها با اجازه استاد باید صورت گیرد و در نبود او این اختیار به ترتیب به بالاترین رتبه‌ای که در کلاس حضور دارد تفویض می‌گردد.
قهرمانان رزم‌آوران
- محمدسجاد کردی
- مجتبی زارعی
- سید محمدتقی نصیری
- مهدی مرادی نسب
- زهیر مرادی نسب
- یمین حاج خضر
- طا‌ها برار پور
- محسن حسن یزدی
- محمدجواد محمد صالحی
- محمدرضا رفیعی
- عرفان شهیدی نیا
- یاسین زاهدی
- محمدصادق نصر الهی
- فاطمه کولیوند
- آرزو صدیق
- لیلا فله گری
- مهدیه احمدزاده
- زینب سامانی
- عصمت فعلی
- آرزو بهرامیه
- صدیقه غفرانی
- الهام معظمی
- کلثوم حسن‌زاده
- معصومه ناطقی
- فاطمه اشرف